Pielęgnacja rany

Po operacjach z dostępu pochwowego szwy zlokalizowane są głównie w pochwie. Są to szwy rozpuszczalne, które rozpuszczają się przez około 6 tygodni. Przez ten czas pacjentka może doświadczać upławów o charakterze krwistym, które są całkowicie normalne.

Może się zdarzyć, że fragmenty szwu zostaną wydalone z pochwy i zostaną zauważone np. na wkładce higienicznej. Jest to również całkowicie prawidłowe i nie jest powodem do niepokoju.

Gojenie rany w obrębie pochwy wspomagają preparaty kwasu hialuronowego, które dostępne są bez recepty. Zwykle wystarczy stosowanie 1 globulki dopochwowej na noc, przez 10 dni. Leczenie należy rozpocząć w 5 dobie po operacji.

Jeśli na skórze krocza znajdują się szwy pojedyncze, wymagają usunięcia po 7 – 10 dniach, w gabinecie zabiegowym lub u lekarza prowadzącego.

Leki przeciwbólowe

Operacje przezpochwowe wiążą się zwykle z niewielkim bólem, którego nasilenie jest największe bezpośrednio po operacji. W tym czasie pacjentka przebywa w szpitalu i otrzymuje leki przeciwbólowe na zalecenie lekarza, głównie dożylnie. Po wypisaniu do domu dolegliwości bólowe są zdecydowanie mniejsze i często leki przeciwbólowe nie są wymagane. Jeśli jednak pacjentka odczuwa ból, wskazane są leki przeciwbólowe dostępne bez recepty: np. paracetamol (maksymalnie 4 razy dziennie po 1 gram), ibuprofen (3-4 razy dziennie po 200-400 mg). Wymienione leki można ze sobą łączyć. W przypadku utrzymywania się dolegliwości bólowych przy stosowaniu w/w leków należy skontaktować się z lekarzem.

Specyficzny rodzaj bólu po operacjach ginekologicznych to kolkowe bóle brzucha – ból powstaje nagle i po chwili ustępuje samoistnie. Taki rodzaj bólu wynika z nagromadzenia się gazów w jelitach i jeśli pojawia się sporadycznie (do kilku epizodów na dobę), jest normą po operacji. W przypadku silnych bóli, występujących co kilka minut, ewentualnie połączonych z wymiotami i zatrzymaniem gazów i stolca, należy pilnie skontaktować się z lekarzem.

Leki przeciwkrzepliwe

Leki przeciwkrzepliwe wymagane są w większości przypadków operacji zaburzeń statyki, zwykle do czasu pełnego uruchomienia pacjentki, czyli do momentu wypisania ze szpitala. W szczególnych przypadkach licznych czynników ryzyka choroby zakrzepowej leczenie przeciwkrzepliwe kontynuuje się po wypisie.

Antybiotyki

Obecnie standardem prewencji zakażeń jest profilaktyka okołooperacyjna, która polega na podaniu antybiotyków w bezpośrednim okresie okołooperacyjnym. W większości przypadków jest to jednorazowa dawka podana tuż przed zabiegiem. Antybiotykoterapia pooperacyjna wskazana jest bardzo rzadko.

Tryb życia

Pacjentki z reguły czują się osłabione przez pierwsze 2 dni po operacji usunięcia macicy. Jeśli operacja była rozległa, osłabienie może utrzymywać się dłużej. Dlatego w okresie pooperacyjnym zalecany jest odpoczynek, ale nie można stale leżeć w łóżku – bardzo ważne są  spacery po operacji. Zmniejszają one ryzyko wielu powikłań, m.in. choroby zakrzepowo-zatorowej i zapalenia płuc. Należy stopniowo, w ramach sił, zwiększać aktywność fizyczną i intensywność wysiłku.

Podnoszenie przedmiotów

Po operacji zaburzeń statyki narządów rodnych konieczne jest powstrzymanie się od podnoszenia ciężkich przedmiotów. Z reguły górna granica oscyluje wokół 5 kg lub należy unikać podnoszenia przedmiotów, których nie jest się w stanie podnieść jedną ręką. Powyższe zalecenia dotyczące podnoszenia przedmiotów należy traktować jako zalecenia dożywotnie ze względu na możliwy nawrót dolegliwości przedoperacyjnych. Konieczne jest również wyeliminowanie zaparć i przewlekłego kaszlu, ponieważ mogą przyczynić się do nawrotu choroby. W przypadku przewlekłych zaparć lub kaszlu proszę zasięgnąć porady u lekarza rodzinnego.

Prowadzenie samochodu

Prowadzenie samochodu jest możliwe dopiero gdy pacjentka poczuje się w pełni sił. Zwykle jest to możliwe już w pierwszych dniach po wypisaniu ze szpitala. Zaleca się, aby pacjentki były odbierane ze szpitala przez członków rodziny i nie prowadziły samochodu samodzielnie. 

W przypadku długich podróży (powyżej 6 godzin samochodem lub autobusem, podróże samolotem) w bezpośrednim okresie pooperacyjnym może być wskazana profilaktyka przeciwzakrzepowa.

Życie intymne

Należy powstrzymać się od stosunków płciowych przez minimum 6 tygodni. Przez taki sam czas zabronione jest stosowanie tamponów. Wskazane jest kontrolne badanie ginekologiczne przed rozpoczęciem współżycia.

Powrót do pracy

Powrót do pracy wymaga zwykle 4-6 tygodni rekonwalescencji. Powrót do pracy zależy oczywiście od charakteru wykonywanej pracy, dlatego decyzja o powrocie do aktywności zawodowej powinna być podjęta przez lekarza ginekologa, po badaniu pacjentki na wizycie kontrolnej.

Wizyta kontrolna

Wizyta kontrolna odbywa się, zwykle po 3-4 tygodniach od zabiegu. W przypadku gdy usunięte narządy zostały poddane badaniu histopatologicznemu, wizyta kontrolna odbywa się po uzyskaniu wyniku, czyli po ok. 2-3 tygodniach od operacji.

Dieta

Pacjentka bezpośrednio po operacji przebywa w szpitalu i powinna przyjmować jedynie pokarmy podawane przez personel szpitala. Przez pierwszy miesiąc po operacji wskazane jest przyjmowanie pokarmów niezbyt obfitych, lekkostrawnych i bogatoresztkowych – warzywa, chude mięso, otręby, produkty zawierające dużo błonnika, jogurt.